3. Ανδρέας Εμπειρίκος: τρία αποσπάσματα (Ενδοχώρα)

Ανδρέας Εμπειρίκος, τρία αποσπάσματα (Ενδοχώρα)
Λίγα κοσμήματα στη χλόη. Λίγα διαμάντια στο σκοτάδι. Μα η πεταλούδα που νύκτωρ εγεννήθη μάς αναγγέλλει την αυγή, σφαδάνουσα στο ράμφος της πρωίας.
Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου. Μέσα της όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί. Τ’ άνθη μιλούν. Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες. Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος.
Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες. Όταν τα ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι’ αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.